75 jaar geleden gingen de eerste vrouwen werken bij de krijgsmacht. Zij waren de pioniers voor wat nu heel normaal is. Ter gelegenheid van het symposium 75 jaar vrouwen bij Defensie was staatssecretaris Barbara Visser naar het Nationaal Militair Museum gekomen om het symposium te openen. Voor dit symposium heeft IN2Content vier aansprekende portretten geproduceerd van vrouwen die de afgelopen 75 jaar gewerkt hebben bij Defensie.

In overleg met de opdrachtgever is er voor gekozen om de video’s verticaal op te nemen, oftewel in portretmodus. De levensgrote geportretteerden spreken de kijker toe doordatzij recht in de camera kijkend hun verhaal doen. De tentoonstelling ‘75 jaar vrouwen in de krijgsmacht’ is vanaf vrijdag 18 oktober te zien bij het Nationaal Militair Museum in Soest.

"Als een organisatie gecertificeerd is, dan mag je er vanuit gaan dat ze niet alleen inzicht hebben in de belangrijkste bedrijfsvoering aspecten, maar ook dat de administratieve organisatie goed is vastgelegd. Dit betekent dat niet alleen alle klachten, verbeter-ideeën en afwijkingen middels een oorzaakanalyse behandeld worden, maar dat er bijvoorbeeld ook is nagedacht over de kwaliteit van leveranciers waarmee de organisatie werkt. ISO 9001 kom je vaak tegen in branches waarbij gewerkt wordt middels aanbestedingen, bijvoorbeeld in de bouw.

Hierdoor is het extra bijzonder dat nu een mediabedrijf als In2content gecertificeerd is. Tegen de norm in is In2Content een absolute trendsetter

in de mediabranche en hebben ze hun organisatieniveau naar een ander level weten te tillen. Vanaf de start werd al snel duidelijk dat de twee eigenaren hun organisatie heel serieus nemen. Bij In2content lag de uitdaging dan ook niet binnen de kernactiviteiten, want wat ze doen, doen ze ook goed. De belangrijkste stappen zijn gezet in communicatie, doelen stellen, bewustzijn creëren en formaliseren."

Inmiddels hebben we de smaak te pakken en onderzoeken we. de mogelijkheden om ook op andere terreinen zoals milieu ons te laten certificeren."

De afgelopen maanden werkte ik samen met een creative van een bureau aan twee series video’s. Deze video’s waren bedoeld voor twee verschillende apps, totaal zo’n twintig video’s. Uiteindelijk na veel vijven en zessen hebben we gekozen voor het rechtopstaande formaat. En dat voelde zowel bij het filmen als monteren als een enorme ontdekkingstocht. Wat normaal zonder probleem in een beeldkader past, deed dat nu niet meer. Totaalshots voelden als postzegels. In de montage werd er op elk beeld ingezoomd. Reviewen gingen we (logisch natuurlijk) op een smartphone. Hoe kijkt het? Hoe voelt het? Ook technisch kwam er veel meer bij kijken dan ik kon vermoeden. De mooie lenzen die mijn cameraman gebruikt bleken voor horizontaal gebruik te zijn gemaakt. Verticaal was er in de rechte lijnen vertekening zichtbaar. Plugins in de montage begrepen niet altijd de vreemde aspect ratio. En audionabewerkers en colorgraders moesten hun monitoren op hun zijde zetten om geen nekkramp te krijgen.

Toen jaren geleden het 16:9 kader bij de omroep in opkomst kwam, vonden mijn bazen dat dit alleen voor ‘bijzondere programma’s’ was. Hoe grappig als ik daar nu op terugkijk. De ene dag stond ik 'breed' te draaien aan een programma met ‘eeuwigheidswaarde’, de andere dag stond ik 'vierkant' blijkbaar ‘pulp’ te maken. Ik herinner me nog de kaal besnorde journaalverslaggever die mij interviewde over dit toen nog bijzondere fenomeen. Een pan-beweging maken leek opeens overbodig. Je zag toch alles in het kader? En om diezelfde reden gingen we ook langzamer monteren. Allemaal al weer lang geleden en achterhaald. En zo zal het ook gaan met het rechtopstaande kader. Nu daagt ze ons uit, maar in de toekomst zullen we er steeds meer aan gaan wennen. Sterker nog, rechtopstaand, panoramisch, vierkant en zelfs rond, het zijn allemaal blijvertjes.

Wilco Pleging, regisseur en mede-eigenaar van IN2Content.